Śliwy

Jubileum
Owoc : duży, owalny o masie 50–70 g. Skórka różowoczerwona, pokryta jasnym nalotem i usiana licznymi, jasnobrązowymi cętkami. Miąższ barwy pomarańczowej, jędrny, słodkokwaskowaty, smaczny, łatwo oddziela się od pestki.
Miejsce wyhodowania : Szwecja
Pochodzenie : Giant x Yakima
Wzrost drzew : średnio silny
Zapylacze : Królowa Wiktoria
Odmiany zapylane : w badaniu
Dojrzałość zbiorcza : II dekada sierpnia
Wytrzymałość na mróz: duża
podatność na choroby: tolerancyjna na szarkę
Przydatność owoców: deserowa.

Amers
Miejsce wyhodowania: USA
Pochodzenie:: Standard x Stanley
Wzrost: krzewo rośnie średnio silnie, tworzy dość luźną kulisto stożkowatą koronę.
Zapylacze: Bluefre, Stanley, Empress.
Odmiany zapylane: 'Herman', 'President'.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu, plonuje regularnie, obficie.
Owoce: owoce duże (50-60 g), owalne, lekko spłaszczone. Skórka fioletowoniebieska lub bordowoniebieska, pokryta jasnym nalotem woskowym. Miąższ pomarańczowożółty, dość jędrny, smaczny, bardzo dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: owoce dojrzewają w pierwszej połowie września.
Wytrzymałość na mróz: dość duża.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę, średnio wrażliwa na moniliozę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.

Cacańska Rana
Miejsce wyhodowania: Jugosławia (obecnie - Serbia)
Pochodzenie:: Węgierka Wangenheima x Węgierka Pożegacza
Wzrost: drzewo rośnie silnie lub średnio silnie, tworzy rzadką, rozłożystą koronę.
Zapylacze: Ruth Gerstetter, Cacanska Lepotica®, Empress.
Odmiany zapylane: Węgierka Dąbrowicka.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi dość późno - najczęściej w trzecim, czwartym roku po posadzeniu.
Owoce: duży (35-45 g), jajowaty. Skórka ma atrakcyjną różowofioletową barwę i całą jej powierzchnię pokrywa gęsty, jasnoniebieski nalot woskowy. Miąższ zielonożółty, smaczny. W owocach bardzo dojrzałych staje się mączysty i mniej smaczny. Bardzo dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: na przełomie lipca i sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: średnia. Kwiaty wrażliwe na przymrozki.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa

Diana
Miejsce wyhodowania : Rumunia
Pochodzenie : Renkloda Althana x Early Rivers
Wzrost : średnio silny
Zapylacze : Stanley, Bluefre, Valor, Oneida
Odmian zapylane : w badaniu
Dojrzałość zbiorcza : III dekada lipca
Wytrzymałość na mróz: mała do średniej
podatność na choroby: średnio wrażliwa na szarkę
Przydatność owoców: deserowa.
Owoc : średniej wielkości lub duży. Skórka niebiesko granatowa, pokryta gęstym, jasnoszarym nalotem. Miąższ białawożółty,soczysty, szklisty, smaczny. Łatwo oddziela się od pestki.

Elena®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Węgierka Włoska x Stanley
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy luźną, nieregularną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi 3-4 roku po posadzeniu, owocuje obficie i regularnie.
Owoce: średniej wielkości (30-32 g), wydłużony, podzielony dość głębokim szwem dzielącym owoc na dwie nie zawsze równe części. Skórka ciemnoniebieska, pokryta jasnym nalotem. Miąższ zielonkawożółty, ścisły, z dużą zawartością cukrów, średnio dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: koniec września lub początek października, zależnie od warunków klimatycznych.
Wytrzymałość na mróz: mała do średniej.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę. Podatność na inne choroby jeszcze nie poznana.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.

Gauota
Jest odmianą śliwy japońskiej, bliżej nieznanego pochodzenia. Prawdopodob­nie pochodzi z Rosji lub Ukrainy. Drzewo  rośnie średnio silnie, ma wyniosły pokrój korony. Podobnie jak inne odmiany śliwy ja­pońskiej kwitnie wcześnie. Stosunki zapylania nie są jeszcze poznane. W okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu. Owocuje średnio obficie, owoce zawiązuje głównie na pędach dwu lub trzyletnich. Owoce są duże, okrągłe lub lekko wydłużone - średnia szerokość owocu 49 mm, a wysokość 50 mm. Skórka jasnożółta z czerwonobordowym rumieńcem i wyraźnym nalotem woskowym. Miąższ kremowy, słodki, dość zwarty i bardzo smaczny. Pestka mata, pra­wie okrągta, stosunkowo dobrze oddziela się od miąższu. Szyputka krótka, tatwo odry­wa się od miąższu. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w podobnym terminie co 'Kometa'. Są du­że, atrakcyjne, dojrzewają równomiernie i po uzyskaniu pełnej dojrzałości zwykle nie opadają z drzewa.

Haganta(S1)
Nowa, per­spektywiczna odmiana nie­miecka, wyhodowana przez W. Hartmanna na Uniwersy­tecie Hohenheim w Stutt­garcie, w wyniku skrzyżowa­nia śliw 'Cacanska Najbolja' x 'Valor'. Drzewo jest wytrzymałe na mróz. Rośnie średnio silnie, ma lekko zwisające konary z licznymi krótkopędami owo-conośnymi. Korona ma zwarty pokrój i jest tatwa do formowania. Drzewo jest średnio wrażliwe na szarkę. Na owocach objawy choroby praktycznie nie występują, ale na chorych drzewach śliwki wcześniej dojrzewają i opadają. 'Haganta' jest częściowo samoptodna, ale lepiej plonuje po zapyleniu krzyżowym. Drzewo kwitnie średnio wcześnie. Dobrymi zapylaczami są: 'Cacanska Lepotica', 'Katinka', 'Hanita'. Odmiana bardzo plenna, wcześnie wchodzi w okres owocowa­nia, owocuje corocznie. Dojrzewanie owoców przypada od końca września do potowy paź­dziernika, w zależności od warunków klimatycznych.Owoce są duże i bardzo atrakcyjne, o masie 50-80 g. Skórka dość gruba o ciemnogranato­wym zabarwieniu, pokryta gęstym nalotem woskowym i licznymi, jasnymi cętkami (fot. 42). Cecha ta pochodzi prawdopodobnie od śliwy 'Valor'. Miąższ jest żótty, a w petnej dojrzałości pomarańczowy, zwarty i soczysty. Łatwo oddziela się od pestki. 'Haganta' znajduje się w badaniach odmianowo-porównawczych Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Jest odmianą bardzo interesującą. Owoce są wyjątkowo smaczne. Ich ekstrakt zawiera corocznie ponad 18% cukrów. W Polsce śliwa ta będzie praw­dopodobnie przydatna do zakładania intensywnych sadów towarowych, zwłaszcza w rejo­nach niezagrożonych szarką.

Hanita
Nowa odmiana wyhodowana w Niemczech przez skrzyżowanie śliw 'President' x 'Auerbacher'. Plonuje umiarkowanie obficie i corocznie. Odmiana samopłodna i prawdopodobnie tolerancyjna na szar­kę. Dojrzewanie owoców przypada na przetom sierpnia i września, prawie rów­nocześnie ze śliwą 'Cacan­ska Najbolja', dla której 'Hanita' może stanowić konku­rencję ze względu na bardzo dobry smak owoców. Owoce typu węgierki są średniej wielkości lub duże, o masie okoto 35 g, wydłużone. Skórka niebieskogranatowa, pokryta jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żóttopomarańczowy, zwarty, soczysty, z dużą zawartością cukrów, bogatym aromatem, bardzo smaczny. W Polsce 'Hanita' jest prawnie chroniona. Jej wartość gospodarczą w naszych warun­kach klimatycznych zweryfikowano pozytywnie. Nadaje się do sadów różnego typu. Owoce są spożywane w stanie świeżym oraz mogą być przeznaczane do przetwórstwa.

Jojo®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Ortenauer x Stanley
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie lub silnie.
Zapylacze: nieznane
Odmiany zapylane: nieznane
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu, owocuje obficie i regularnie.
Owoce: średniej wielkości lub duży (ok. 40-45 g), wydłużony. Skórka ciemnofioletowa, pokryta jasnoniebieskim nalotem. Miąższ dość twardy, soczysty, średnio smaczny dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: przełom sierpnia i września.
Wytrzymałość na mróz: nieznana.
Podatność na choroby: pierwsza odmiana śliw uważana przez hodowców za całkowicie odporną na szarkę, dość podatna na choroby grzybowe.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.

Katinka®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Ortenauer x Ruth Gerstetter
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy dość luźną, kulistą koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje obficie i regularnie.
Owoce: mały lub średniej wielkości (20-28 g). Kształtem przypomina owoc węgierki. Skórka bordowoniebieska, a u owoców mocno dojrzałych - prawie granatowa. Miąższ zwarty, żółty lub pomarańczowożółty, z dużą zawartością cukrów, bardzo smaczny. Wyjątkowo łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: trzecia dekada lipca lub przełom lipca i sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa

Nectavit®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie słabiej niż odmiana macierzysta, tworzy kształtną koronę z szerokimi kątami rozwidleń.
Zapylacze: Promis®, Tolar®, Węgierka Zwykła. Odmiana częściowo samopłodna.
Odmiany zapylane: Promis®, Tolar®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu. Plonuje corocznie, bardzo obficie.
Owoce: węgierka średniej wielkości (ok. 20 g). Kształt owalny, symetryczny. Skórka fioletowoniebieska, w pełnej dojrzałości granatowa, pokryta intensywnym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ zielonkawożółty, a u owoców dojrzałych - żółty, dość jędrny, soczysty, aromatyczny. Łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, ale najczęściej na przełomie września i października.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: mniej podatna na szarkę niż Węgierka Zwykła, mało podatna na choroby grzybowe.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.

Promis®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie podobnie jak odmiana macierzysta - Węgierka Zwykła. Konary średniej grubości, wzniesione do góry .
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Tolar®, Nectavit®.
Plonowanie: owocować zaczyna w 2-4 roku po posadzeniu. Plonuje obficie i regularnie.
Owoce: typowa węgierka, średniej wielkości (ok. 20 g) Kształt jajowaty, lekko asymetryczny. Skórka brązowoniebieska, w pełnej dojrzałości granatowa, pokryta gęstym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żółty, dość jędrny, soczysty, aromatyczny, bardzo smaczny, o wysokiej cukrów. Bardzo łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, ale najczęściej w końcu września.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: na szarkę mniej podatna niż Węgierka Zwykła.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.

Tolar®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy kulistą umiarkowanie zagęszczoną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Promis®,Nectavit®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 3-4 roku po posadzeniu, plonuje obficie i regularnie.
Owoce: jest typową węgierką, średniej wielkości (20-21 g), Kształt wydłużony, symetryczny. Owoc pokryty jest obfitym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żółty lub żółtopamarańczowy, ścisły, o wysokim poziomie cukrów. Pestka bardzo łatwo oddziela się od miąższu.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, najczęściej w trzeciej dekadzie września.
Wytrzymałość na mróz: średnia
Podatność na choroby: na szarkę drzewo mniej podatne niż 'Węgierka Zwykła', dość wrażliwe na torbiel śliw, na inne choroby - mało podatne.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, susz.

Vision
Jest odmianą późnej pory dojrzewania otrzymaną w Stacji Hodowli Roślin Sadowniczych w Vmeland, w Kanadzie, w wyniku skrzyżowania odmian 'Pacific' x 'Albion'. Jest wytrzymałe na mróz i niepodatne na choroby. Owoce osiąga­ją duże rozmiary - ich śred­nia masa w dobrych warun­kach glebowych wynosi około 70 g. Mają charaktery­styczny sercowaty kształt -są wydłużone, szerokie przy szypułce i wyraźnie zwężają się w części przywierzchołkowej. Skórka fioletowo niebieska z nalotem. Miąższ żółty, średnio twardy, łatwo odchodzący od pestki, bardzo słodki i soczysty. Doj­rzewanie owoców przypada w końcu września lub na początku października, zależnie od wa­runków klimatycznych. Na podstawie pozytywnych wyników badań śliwa 'Vision' w roku 2005 została wpisana do Krajowego Rejestru Odmian. Jest śliwą o atrakcyjnych, desero­wych owocach. W doświadczeniach w ISK żadne z drzew nie wykazywało dotychczas sympto­mów szarki

Cacańska Lepotica
Miejsce wyhodowania: Jugosławia (obecnie Serbia)
Pochodzenie:: Węgierka Wangenheima x Węgierka Pożegacza
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy kształtną, zwartą i dobrze ulistnioną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Herman, Cacanska Rana®, Katinka®, Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje bardzo dobrze, regularnie.
Owoce: średniej wielkości lub duży (ok. 40 g). Skórka ciemnogranatowa, pokryta obfitym jasnoniebieskim nalotem. Owoce pięknie wybarwiają się zanim jeszcze osiągną pełną dojrzałość. Miąższ zielonożółty, dość jędrny, soczysty, smaczny.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, najczęściej przypada około 10 sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: średnia.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.

Casselman
Drzewo rośnie dość silnie, ma wyniosły pokrój korony. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce są owalne, o masie około 75-80 g. Skórka cien­ka, bordowoczerwona, po­kryta lekkim nalotem wosko­wym. Miąższ żółty, dość zwarty. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą najczęściej w drugiej dekadzie września. Są duże, pięknie jed­nolicie wybarwione i wyglądają bardzo atrakcyjnie. Odmiana plenna, wierna w owocowaniu, mało podatna na choroby bakteryjne.

Oneida
d. z. - koniec września odmiana późna, obcopylna w.sz. średnia, poch. USA. Drzewo rośnie silnie, tworzy zwartą koronę, wytrzymałe na mróz. W okres owocowania wchodzi w 4. roku po posadzeniu plonuje corocznie i dość obficie. Owoc duży, owalny, asymetryczny, różowofioletowy, pokryty niebieskim nalotem. Owoce bardzo smaczne, deserowe i przetwórcze. Odmiana przydatna do zakładania sadów towarowych w cieplejszych rejonach kraju, o małym zagrożeniu szarką.

President
Miejsce wyhodowania: Anglia
Pochodzenie:: nieznane
Wzrost: drzewo rośnie silnie. Początkowo tworzy dość wąską koronę, o konarach wzniesionych do góry. Po wejściu w okres owocowania korona staje się rozłożysta.
Zapylacze: Stanley, Amers
Odmiany zapylane: Ruth Gerstetter, Sultan, Empress,Bluefre.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje bardzo dobrze i corocznie.
Owoce: duży (50-60 g), owalny. Skórka bordo, w cieplejsze lata bordofioletowa lub prawie granatowa. Miąższ dojrzałego owocu żółtozielony lub żółty, dość zwarty. Dość dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: w lata o typowym przebiegu wegetacji na przełomie września i października.
Wytrzymałość na mróz: duża
Podatność na choroby: odmiana średnio wrażliwa na szarkę i mało podatna na choroby, z wyjątkiem moniliozy, na którą jest wrażliwa.
Przydatność owoców: deserowa

Presenta
Nowa, perspektywiczna odmiana otrzymana w 1981 roku w Niemczech przez skrzyżowania śliw 'Ortenauer' x 'President'. Drzewo jest wytrzymałe na mróz. Rośnie średnio silnie, tworzy regularną, niezbyt zagęszczo­ną koronę. W okres owocowania wchodzi w trzecim roku po posadzeniu i bardzo dobrze plo­nuje. Jest wytrzymałe na mróz i mato podatne na szarkę. Odmiana samopłodna. Kwitnie średnio późno. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają bardzo późno, tj. 2-3 tygodnie po owo­cach 'Węgierki Zwykłej', najczęściej w pierwszej dekady października. Dojrzałe owo­ce mogą stosunkowo długo wisieć na drzewie, nie opadają i nie miękną. Owoce są średniej wielkości, o masie 35-50 g, wydłużone. Skórka bordowogranatowa, a u dobrze dojrzałych owoców - granatowa, pokryta szarym nalotem. Miąższ bardzo  twardy (nawet u owoców dojrzałych), żółty, z wyjątko­wo dużą zawartością eks­traktu. Smakiem przypomina owoc 'Węgierki Zwykłej'. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąż­szu. 'Presenta' jest w Niem­czech odmianą chronioną patentem. Z obserwacji pro­wadzonych w Instytucie Sa­downictwa i Kwiaciarstwa wynika, że jest to odmiana atrakcyjna  ze względu na bardzo późną porę dojrzewa­nia owoców, tolerancję wobec szarki i wspaniałych właściwościach przetwórczych i smakowych.

Valcean
Odmiana rumuńska wyselekcjonowana w Stacji Doświadczalnej Valcea. Do produkcji wdrożona w 1990 roku. Jej rodowód jest nieznany. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, tworzy koronę z silnymi konarami. Owocuje na krótkopędach i pędach średniej długości. Odmiana jest tolerancyjna na szarkę i mato wrażliwa na moniliozę. Obcopylna, dobrymi zapylaczami są dla niej np.: te o podobnym terminie kwitnienia, Ulena, Stanley i Anna Späth. Owoc duży, owalny, o średniej masie ponad 75 g, niekiedy osiąga masę ponad 100 g. Skórka gładka, ciemnoniebieska, pokryta nalotem woskowym. Miąższ żółto zielonkawy, zwarty, soczysty o przyjemnym smaku. Pestka mała, stosunkowo łatwo oddzielająca się od miąższu. Owoce uzyskują dojrzałość zbiorczą w końcu lipca lub na początku sierpnia. Drzewa owocują raczej corocznie i dość regularnie. Odmiana polecana w Rumunii do uprawy towarowej. W Polsce jest na etapie badań.

Avalon
Nowa odmiana angielska otrzymana jako siewka z wolnego zapylenia śliwy 'Reeves'. Do uprawy w Anglii została wprowadzona w 1989 roku. Jest obcopylna, a dobrym zapylaczem może być dla niej np. śliwa 'Valor'. Owoce są duże, o masie około 55 g, bardzo atrakcyjne ze skórką w kolorze różowobordowym. Dojrzewają w końcu sierpnia i nadają się głównie do spożycia w stanie świe­żym. Odmiana ta nie jest jeszcze znana w Polsce, ale warto ją poznać bliżej, ponieważ jest bar­dzo atrakcyjną śliwą deserową, popularną w krajach skandynawskich. Wiosną 2006 roku zo­stała włączona do szczegółowych badań odmianowych prowadzonych w Instytucie Sadow­nictwa i Kwiaciarstwa.

Edda
Nowa odmiana wyhodowana w Sadowni­czej Stacji Doświadczalnej Ullenswang w Norwegii. Jest krzyżówką śliw 'Car' x 'Brzoskwiniowa'. Drzewo tworzy wyniosłą koronę i jest bardzo plenne. Wytrzy­małość na mróz średnia. Młode pędy są często atakowane przez pordzewiacza śliwowego. Odmiana obcopylna. Owoce są średniej wielkości, o masie około 32 g, owalne, lekko spłaszczone. Skórka gruba, bordowoczerwona z odcieniem brązu, pokryta obfitym nalotem woskowym. W peł­nej dojrzałości może osiągać barwę prawie niebieską. Miąższ soczysty, słodki i aromatycz­ny. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąższu. Dojrzewanie owoców przypada zwykle około 5-10 sierpnia (podobnie jak śliwy 'Opal') lub kilka dni wcześniej.
Edda jest coraz bardziej popularna w krajach skandynawskich. Wiosną 2006 roku zosta­ła włączona do ścisłych badań odmianowych Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach.

Excalibur
Nowa od­miana angielska. Jest siew­ką otrzymaną w wyniku wol­nego zapylenia śliwy 'Cox's Emperor'. Do uprawy w An­glii zostata wprowadzona w 1989 roku. Drzewo kwitnie średnio wcześnie. Wymaga obcego zapylenia - dobrym zapylaczem jest 'Królowa Wik­toria'. Owoce o masie około 50 g mają bardzo atrakcyjną skórkę koloru różowobordowego. Pełną dojrzałość uzyskują na początku września. W Anglii i Skandynawii jej owoce są sprze­dawane w supermarketach w jednostkowych opakowaniach i cieszą się tam dużym popy­tem konsumentów. W Polsce odmiana nie jest jeszcze poznana. Wiosną 2006 roku zostata włączona do ści­słych badań odmianowo-porównawczych.

Węgierka Zwykła
Odmiana bardzo stara o bliżej nieokreślonym rodowodzie. Wywodzi się prawdopodobnie z Azji Mniejszej, skąd w czasie wojen i wędrówek dostata się do Euro­py. Na naszym kontynencie jest bardzo szeroko rozpowszechniona. Do Polski przywędrowa­ła najprawdopodobniej z Węgier i stąd pochodzi jej polska nazwa. Szczególnie dużo jej drzew sadzono do niedawna na Podkarpaciu. W obrębie tej odmiany występuje wiele typów, o róż­nej porze dojrzewania owoców oraz ich wartości. Drzewo 'Węgierki Zwykłej' rośnie średnio silnie. W pierwszych latach po posadzeniu tworzy stożkowatą koronę, która później staje się kulista, umiarkowanie zagęszczona. W okres owo­cowania wchodzi dość późno, zwykle w 4-5 roku po posadzeniu. Po wejściu w owocowa­nie plonuje corocznie i przeważnie średnio obficie. Na dobrym stanowisku, tj. na żyznej gle­bie z dużą zawartością próchnicy i bogatej w wodę, może owocować bardzo obficie. Kwit­nie bardzo późno. Odmiana samopłodna, nie wymaga obcego zapylenia. Drzewo jest śred­nio wytrzymałe na mróz, odporne na brunatną zgniliznę drzew pestkowych, ale bardzo wraż­liwe na szarkę. Zależnie od typu 'Węgierki Zwykłej' i stanowiska na którym rośnie drzewo, owoce dojrzewają od połowy września do końca października. Na zdrowym drzewie (wolnym od szarki) owoce mogą być pozostawione długo, gdyż nie gniją i nie opadają, lecz nabierają aromatu i stają się coraz smaczniejsze. Owoce są średniej wielkości lub małe, o masie około 20 g, owalne, jajowate. Szypułka śred­niej grubości, dość krótka. Skórka brązowogranatowa, a w petnej dojrzałości granatowa, po­kryta gęstym, białawym nalotem i drobnymi, brunatnymi cętkami (fot. 31). Miąższ, zależnie od typu, stanu dojrzałości oraz stanowiska, ma barwę od zielonożółtej po żółtą, złotożółtą, a nawet pomarańczową. Jest jędrny, ścisły, a równocześnie soczysty, aromatyczny, bardzo smaczny. Szczególnie smaczne są owoce, które bardzo długo pozostają na drzewie i u któ­rych przy szypułce zaczyna marszczyć się skórka. Miąższ łatwo oddziela się od pestki. Pestka średniej wielkości, wąskoeliptyczna, wydłużona, na obu końcach ostro zakończona, o dość gładkiej powierzchni. 'Węgierka Zwykła' to odmiana o smacznych owocach, bardzo dobrych do bezpośrednie­go spożycia i do przerobu, szczególnie na susz, powidła i na śliwowicę. Wartość odmiany ob­niża jednak duża wrażliwość na szarkę. Dlatego uprawa jej ogranicza się tylko do rejonów niezagrożonych tą chorobą. Drzewa 'Węgierki Zwykłej', znajdujące się jeszcze w uprawie, często różnią się między sobą plennością, podatnością na choroby i szkodniki, a także jako­ścią owoców. Ze względu na to w wielu krajach prowadzone są prace selekcyjne w obrębie drzew tej odmiany. 
 
Reevs
Jest siewką z wolnego zapylenia śliwy 'Brzoskwiniowa'. Do uprawy wprowa­dzona w 1940 roku. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie. Kwitnie późno. W dostępnej literaturze brak jest infor­macji, czy jest to odmiana obcopylna czy samopłodna. Owoce są duże, o przeciętnej masie około 60 g, skórka ma bardzo atrakcyjną, jaskrawą barwę. Nieco ciemniejsza od odmiany Brzoskwiniowa. Miąższ jest żółtopomarańczowy  i bardzo smaczny. Dojrzewanie owoców na przełomie sierpnia i września.'Reeves' jest odmianą cenioną w krajach skandynawskich. Cieszy się tam dużym uznaniem konsumentów.

Ulubiona Zmljewa
Odmiana pozyskana kilka lat temu do skierniewickiej kolekcji śliw z Ukra­iny. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, ma po­krój korony zbliżony wyglądem do tego u odmian typu renkloda. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce duże, o masie powyżej 50 g, lekko wy­dłużone i zwężone na końcach. Skórka zielono­żółta, cienka. Miąższ żółty, bardzo smaczny, ga­laretowaty. Pestka mała, łatwo oddziela się od miąższu. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą pod koniec trzeciej dekady sierpnia. Dotychczasowe obserwacje drzew prowadzone w obrębie kolek­cji w Skierniewicach pokazują, że będzie to jedna z atrakcyjniejszych odmian śliw o tym okresie doj­rzewania. Zwraca na siebie uwagę zarówno cha­rakterystycznym kształtem owoców, jak i smakowitością oraz strukturą miąższu.

Kometa Rannaja
Owoc kształtem i kolorem przypomina zwykłą Kometę. Jest jednak większy i dochodzi kilka dni wcześniej.



Top Hit
Nowa odmiana niemiecka otrzymana na Uniwersytecie Geisenheim ze skrzyżowania śliw 'Cacanska Najbolja' x 'President'. Drzewo rośnie silnie, tworzy rozłożystą koronę. Dość wcześnie wchodzi w okres owocowania i dobrze plonuje. Kwiaty i owoce zawiązuje na pędach starszych niż jednoroczne. Według opinii hodowcy jest wytrzymałe na mróz i tolerancyjne na szarkę. Odmiana częściowo samopłodna. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce dość duże, lekko wydłużone o masie 50-70 g. Skórka ciemnofioletowa, pokryta szarym nalotem. Miąższ zielonkawożółty, smaczny. Pestka mała, dobrze oddziela się od miąższu. Dojrzewanie owoców przypada w końcu września, ale mogą one długo wisieć na drzewie, nie przejrzewają i nie opadają. Nadają się do długotrwałego przechowywania w chłodni. Top Hit jest bardzo atrakcyjną odmianą, tolerancyjną wobec szarki. Owoce niezbyt wrażliwe na moniliozę. Będzie się nadawać prawdopodobnie do uprawy towarowej i amatorskiej, nawet w rejonach zagrożonych przez szarkę.




Kalipso
Nowa odmiana hodowli polskiej. Jest mieszańcem śliw 'Cacanska Lepotica' x 'Opal' otrzymanym przez T. Jakubowskiego w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Wyselekcjonowano ją z licznej populacji siewek w roku 2000. Drzewo prawdopodobnie o dużej wytrzymałości na mróz. Rośnie umiarkowanie silnie, tworzy średnio za­gęszczoną koronę, o kona­rach wzniesionych ku górze. Kwitnie średnio wcześnie. Nie są jeszcze rozpoznane stosunki zapylania u tej śli­wy, prawdopodobnie jest to odmiana samopłodna. Owoce o masie 30-40 g, szerokoowalne. Swym wy­glądem przypominają śliwę 'Cacanska Lepotica'. Skórka niebieskofioletowa, pokryta jest intensywnym, szarym nalotem woskowym (fot. 46). Miąższ początkowo żółty, a u owoców dojrzałych - pomarańczowożółty, zwarty, soczysty. Smakiem przypomina owoc śliwy 'Opal'. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąższu. Owoce dojrzewają najczęściej na przełomie lipca i sierpnia. Ze wstępnych obserwacji wynika, że jest to odmiana bardzo plenna, wytrzymała na mróz i tolerancyjna na szarkę. Śliwa 'Kalipso' została też wpisana przez hodowcę do Księgi Ochrony Wyłącznego Prawa. Jej rozmnażanie będzie moż­liwe po wykupieniu licencji.