Śliwy
Jubileum
Owoc : duży, owalny o masie 50–70 g. Skórka różowoczerwona, pokryta jasnym nalotem i usiana licznymi, jasnobrązowymi cętkami. Miąższ barwy pomarańczowej, jędrny, słodkokwaskowaty, smaczny, łatwo oddziela się od pestki.
Miejsce wyhodowania : Szwecja
Pochodzenie : Giant x Yakima
Wzrost drzew : średnio silny
Zapylacze : Królowa Wiktoria
Odmiany zapylane : w badaniu
Dojrzałość zbiorcza : II dekada sierpnia
Wytrzymałość na mróz: duża
podatność na choroby: tolerancyjna na szarkę
Przydatność owoców: deserowa.
Amers
Miejsce wyhodowania: USA
Pochodzenie:: Standard x Stanley
Wzrost: krzewo rośnie średnio silnie, tworzy dość luźną kulisto stożkowatą koronę.
Zapylacze: Bluefre, Stanley, Empress.
Odmiany zapylane: 'Herman', 'President'.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu, plonuje regularnie, obficie.
Owoce: owoce duże (50-60 g), owalne, lekko spłaszczone. Skórka fioletowoniebieska lub bordowoniebieska, pokryta jasnym nalotem woskowym. Miąższ pomarańczowożółty, dość jędrny, smaczny, bardzo dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: owoce dojrzewają w pierwszej połowie września.
Wytrzymałość na mróz: dość duża.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę, średnio wrażliwa na moniliozę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.
Cacańska Rana
Miejsce wyhodowania: Jugosławia (obecnie - Serbia)
Pochodzenie:: Węgierka Wangenheima x Węgierka Pożegacza
Wzrost: drzewo rośnie silnie lub średnio silnie, tworzy rzadką, rozłożystą koronę.
Zapylacze: Ruth Gerstetter, Cacanska Lepotica®, Empress.
Odmiany zapylane: Węgierka Dąbrowicka.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi dość późno - najczęściej w trzecim, czwartym roku po posadzeniu.
Owoce: duży (35-45 g), jajowaty. Skórka ma atrakcyjną różowofioletową barwę i całą jej powierzchnię pokrywa gęsty, jasnoniebieski nalot woskowy. Miąższ zielonożółty, smaczny. W owocach bardzo dojrzałych staje się mączysty i mniej smaczny. Bardzo dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: na przełomie lipca i sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: średnia. Kwiaty wrażliwe na przymrozki.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa
Diana
Miejsce wyhodowania : Rumunia
Pochodzenie : Renkloda Althana x Early Rivers
Wzrost : średnio silny
Zapylacze : Stanley, Bluefre, Valor, Oneida
Odmian zapylane : w badaniu
Dojrzałość zbiorcza : III dekada lipca
Wytrzymałość na mróz: mała do średniej
podatność na choroby: średnio wrażliwa na szarkę
Przydatność owoców: deserowa.
Owoc : średniej wielkości lub duży. Skórka niebiesko granatowa, pokryta gęstym, jasnoszarym nalotem. Miąższ białawożółty,soczysty, szklisty, smaczny. Łatwo oddziela się od pestki.
Elena®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Węgierka Włoska x Stanley
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy luźną, nieregularną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi 3-4 roku po posadzeniu, owocuje obficie i regularnie.
Owoce: średniej wielkości (30-32 g), wydłużony, podzielony dość głębokim szwem dzielącym owoc na dwie nie zawsze równe części. Skórka ciemnoniebieska, pokryta jasnym nalotem. Miąższ zielonkawożółty, ścisły, z dużą zawartością cukrów, średnio dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: koniec września lub początek października, zależnie od warunków klimatycznych.
Wytrzymałość na mróz: mała do średniej.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę. Podatność na inne choroby jeszcze nie poznana.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.
Gauota
Jest odmianą śliwy japońskiej, bliżej nieznanego pochodzenia. Prawdopodobnie pochodzi z Rosji lub Ukrainy. Drzewo rośnie średnio silnie, ma wyniosły pokrój korony. Podobnie jak inne odmiany śliwy japońskiej kwitnie wcześnie. Stosunki zapylania nie są jeszcze poznane. W okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu. Owocuje średnio obficie, owoce zawiązuje głównie na pędach dwu lub trzyletnich. Owoce są duże, okrągłe lub lekko wydłużone - średnia szerokość owocu 49 mm, a wysokość 50 mm. Skórka jasnożółta z czerwonobordowym rumieńcem i wyraźnym nalotem woskowym. Miąższ kremowy, słodki, dość zwarty i bardzo smaczny. Pestka mata, prawie okrągta, stosunkowo dobrze oddziela się od miąższu. Szyputka krótka, tatwo odrywa się od miąższu. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w podobnym terminie co 'Kometa'. Są duże, atrakcyjne, dojrzewają równomiernie i po uzyskaniu pełnej dojrzałości zwykle nie opadają z drzewa.
Haganta(S1)
Nowa, perspektywiczna odmiana niemiecka, wyhodowana przez W. Hartmanna na Uniwersytecie Hohenheim w Stuttgarcie, w wyniku skrzyżowania śliw 'Cacanska Najbolja' x 'Valor'. Drzewo jest wytrzymałe na mróz. Rośnie średnio silnie, ma lekko zwisające konary z licznymi krótkopędami owo-conośnymi. Korona ma zwarty pokrój i jest tatwa do formowania. Drzewo jest średnio wrażliwe na szarkę. Na owocach objawy choroby praktycznie nie występują, ale na chorych drzewach śliwki wcześniej dojrzewają i opadają. 'Haganta' jest częściowo samoptodna, ale lepiej plonuje po zapyleniu krzyżowym. Drzewo kwitnie średnio wcześnie. Dobrymi zapylaczami są: 'Cacanska Lepotica', 'Katinka', 'Hanita'. Odmiana bardzo plenna, wcześnie wchodzi w okres owocowania, owocuje corocznie. Dojrzewanie owoców przypada od końca września do potowy października, w zależności od warunków klimatycznych.Owoce są duże i bardzo atrakcyjne, o masie 50-80 g. Skórka dość gruba o ciemnogranatowym zabarwieniu, pokryta gęstym nalotem woskowym i licznymi, jasnymi cętkami (fot. 42). Cecha ta pochodzi prawdopodobnie od śliwy 'Valor'. Miąższ jest żótty, a w petnej dojrzałości pomarańczowy, zwarty i soczysty. Łatwo oddziela się od pestki. 'Haganta' znajduje się w badaniach odmianowo-porównawczych Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Jest odmianą bardzo interesującą. Owoce są wyjątkowo smaczne. Ich ekstrakt zawiera corocznie ponad 18% cukrów. W Polsce śliwa ta będzie prawdopodobnie przydatna do zakładania intensywnych sadów towarowych, zwłaszcza w rejonach niezagrożonych szarką.
Hanita
Nowa odmiana wyhodowana w Niemczech przez skrzyżowanie śliw 'President' x 'Auerbacher'. Plonuje umiarkowanie obficie i corocznie. Odmiana samopłodna i prawdopodobnie tolerancyjna na szarkę. Dojrzewanie owoców przypada na przetom sierpnia i września, prawie równocześnie ze śliwą 'Cacanska Najbolja', dla której 'Hanita' może stanowić konkurencję ze względu na bardzo dobry smak owoców. Owoce typu węgierki są średniej wielkości lub duże, o masie okoto 35 g, wydłużone. Skórka niebieskogranatowa, pokryta jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żóttopomarańczowy, zwarty, soczysty, z dużą zawartością cukrów, bogatym aromatem, bardzo smaczny. W Polsce 'Hanita' jest prawnie chroniona. Jej wartość gospodarczą w naszych warunkach klimatycznych zweryfikowano pozytywnie. Nadaje się do sadów różnego typu. Owoce są spożywane w stanie świeżym oraz mogą być przeznaczane do przetwórstwa.
Jojo®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Ortenauer x Stanley
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie lub silnie.
Zapylacze: nieznane
Odmiany zapylane: nieznane
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu, owocuje obficie i regularnie.
Owoce: średniej wielkości lub duży (ok. 40-45 g), wydłużony. Skórka ciemnofioletowa, pokryta jasnoniebieskim nalotem. Miąższ dość twardy, soczysty, średnio smaczny dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: przełom sierpnia i września.
Wytrzymałość na mróz: nieznana.
Podatność na choroby: pierwsza odmiana śliw uważana przez hodowców za całkowicie odporną na szarkę, dość podatna na choroby grzybowe.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.
Katinka®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Ortenauer x Ruth Gerstetter
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy dość luźną, kulistą koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje obficie i regularnie.
Owoce: mały lub średniej wielkości (20-28 g). Kształtem przypomina owoc węgierki. Skórka bordowoniebieska, a u owoców mocno dojrzałych - prawie granatowa. Miąższ zwarty, żółty lub pomarańczowożółty, z dużą zawartością cukrów, bardzo smaczny. Wyjątkowo łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: trzecia dekada lipca lub przełom lipca i sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa
Nectavit®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie słabiej niż odmiana macierzysta, tworzy kształtną koronę z szerokimi kątami rozwidleń.
Zapylacze: Promis®, Tolar®, Węgierka Zwykła. Odmiana częściowo samopłodna.
Odmiany zapylane: Promis®, Tolar®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu. Plonuje corocznie, bardzo obficie.
Owoce: węgierka średniej wielkości (ok. 20 g). Kształt owalny, symetryczny. Skórka fioletowoniebieska, w pełnej dojrzałości granatowa, pokryta intensywnym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ zielonkawożółty, a u owoców dojrzałych - żółty, dość jędrny, soczysty, aromatyczny. Łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, ale najczęściej na przełomie września i października.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: mniej podatna na szarkę niż Węgierka Zwykła, mało podatna na choroby grzybowe.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.
Promis®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie podobnie jak odmiana macierzysta - Węgierka Zwykła. Konary średniej grubości, wzniesione do góry .
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Tolar®, Nectavit®.
Plonowanie: owocować zaczyna w 2-4 roku po posadzeniu. Plonuje obficie i regularnie.
Owoce: typowa węgierka, średniej wielkości (ok. 20 g) Kształt jajowaty, lekko asymetryczny. Skórka brązowoniebieska, w pełnej dojrzałości granatowa, pokryta gęstym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żółty, dość jędrny, soczysty, aromatyczny, bardzo smaczny, o wysokiej cukrów. Bardzo łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, ale najczęściej w końcu września.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: na szarkę mniej podatna niż Węgierka Zwykła.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.
Tolar®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy kulistą umiarkowanie zagęszczoną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Promis®,Nectavit®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 3-4 roku po posadzeniu, plonuje obficie i regularnie.
Owoce: jest typową węgierką, średniej wielkości (20-21 g), Kształt wydłużony, symetryczny. Owoc pokryty jest obfitym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żółty lub żółtopamarańczowy, ścisły, o wysokim poziomie cukrów. Pestka bardzo łatwo oddziela się od miąższu.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, najczęściej w trzeciej dekadzie września.
Wytrzymałość na mróz: średnia
Podatność na choroby: na szarkę drzewo mniej podatne niż 'Węgierka Zwykła', dość wrażliwe na torbiel śliw, na inne choroby - mało podatne.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, susz.
Vision
Jest odmianą późnej pory dojrzewania otrzymaną w Stacji Hodowli Roślin Sadowniczych w Vmeland, w Kanadzie, w wyniku skrzyżowania odmian 'Pacific' x 'Albion'. Jest wytrzymałe na mróz i niepodatne na choroby. Owoce osiągają duże rozmiary - ich średnia masa w dobrych warunkach glebowych wynosi około 70 g. Mają charakterystyczny sercowaty kształt -są wydłużone, szerokie przy szypułce i wyraźnie zwężają się w części przywierzchołkowej. Skórka fioletowo niebieska z nalotem. Miąższ żółty, średnio twardy, łatwo odchodzący od pestki, bardzo słodki i soczysty. Dojrzewanie owoców przypada w końcu września lub na początku października, zależnie od warunków klimatycznych. Na podstawie pozytywnych wyników badań śliwa 'Vision' w roku 2005 została wpisana do Krajowego Rejestru Odmian. Jest śliwą o atrakcyjnych, deserowych owocach. W doświadczeniach w ISK żadne z drzew nie wykazywało dotychczas symptomów szarki
Cacańska Lepotica
Miejsce wyhodowania: Jugosławia (obecnie Serbia)
Pochodzenie:: Węgierka Wangenheima x Węgierka Pożegacza
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy kształtną, zwartą i dobrze ulistnioną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Herman, Cacanska Rana®, Katinka®, Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje bardzo dobrze, regularnie.
Owoce: średniej wielkości lub duży (ok. 40 g). Skórka ciemnogranatowa, pokryta obfitym jasnoniebieskim nalotem. Owoce pięknie wybarwiają się zanim jeszcze osiągną pełną dojrzałość. Miąższ zielonożółty, dość jędrny, soczysty, smaczny.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, najczęściej przypada około 10 sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: średnia.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.
Casselman
Drzewo rośnie dość silnie, ma wyniosły pokrój korony. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce są owalne, o masie około 75-80 g. Skórka cienka, bordowoczerwona, pokryta lekkim nalotem woskowym. Miąższ żółty, dość zwarty. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą najczęściej w drugiej dekadzie września. Są duże, pięknie jednolicie wybarwione i wyglądają bardzo atrakcyjnie. Odmiana plenna, wierna w owocowaniu, mało podatna na choroby bakteryjne.
Oneida
d. z. - koniec września odmiana późna, obcopylna w.sz. średnia, poch. USA. Drzewo rośnie silnie, tworzy zwartą koronę, wytrzymałe na mróz. W okres owocowania wchodzi w 4. roku po posadzeniu plonuje corocznie i dość obficie. Owoc duży, owalny, asymetryczny, różowofioletowy, pokryty niebieskim nalotem. Owoce bardzo smaczne, deserowe i przetwórcze. Odmiana przydatna do zakładania sadów towarowych w cieplejszych rejonach kraju, o małym zagrożeniu szarką.
President
Miejsce wyhodowania: Anglia
Pochodzenie:: nieznane
Wzrost: drzewo rośnie silnie. Początkowo tworzy dość wąską koronę, o konarach wzniesionych do góry. Po wejściu w okres owocowania korona staje się rozłożysta.
Zapylacze: Stanley, Amers
Odmiany zapylane: Ruth Gerstetter, Sultan, Empress,Bluefre.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje bardzo dobrze i corocznie.
Owoce: duży (50-60 g), owalny. Skórka bordo, w cieplejsze lata bordofioletowa lub prawie granatowa. Miąższ dojrzałego owocu żółtozielony lub żółty, dość zwarty. Dość dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: w lata o typowym przebiegu wegetacji na przełomie września i października.
Wytrzymałość na mróz: duża
Podatność na choroby: odmiana średnio wrażliwa na szarkę i mało podatna na choroby, z wyjątkiem moniliozy, na którą jest wrażliwa.
Przydatność owoców: deserowa
Presenta
Nowa, perspektywiczna odmiana otrzymana w 1981 roku w Niemczech przez skrzyżowania śliw 'Ortenauer' x 'President'. Drzewo jest wytrzymałe na mróz. Rośnie średnio silnie, tworzy regularną, niezbyt zagęszczoną koronę. W okres owocowania wchodzi w trzecim roku po posadzeniu i bardzo dobrze plonuje. Jest wytrzymałe na mróz i mato podatne na szarkę. Odmiana samopłodna. Kwitnie średnio późno. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają bardzo późno, tj. 2-3 tygodnie po owocach 'Węgierki Zwykłej', najczęściej w pierwszej dekady października. Dojrzałe owoce mogą stosunkowo długo wisieć na drzewie, nie opadają i nie miękną. Owoce są średniej wielkości, o masie 35-50 g, wydłużone. Skórka bordowogranatowa, a u dobrze dojrzałych owoców - granatowa, pokryta szarym nalotem. Miąższ bardzo twardy (nawet u owoców dojrzałych), żółty, z wyjątkowo dużą zawartością ekstraktu. Smakiem przypomina owoc 'Węgierki Zwykłej'. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąższu. 'Presenta' jest w Niemczech odmianą chronioną patentem. Z obserwacji prowadzonych w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa wynika, że jest to odmiana atrakcyjna ze względu na bardzo późną porę dojrzewania owoców, tolerancję wobec szarki i wspaniałych właściwościach przetwórczych i smakowych.
Valcean
Odmiana rumuńska wyselekcjonowana w Stacji Doświadczalnej Valcea. Do produkcji wdrożona w 1990 roku. Jej rodowód jest nieznany. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, tworzy koronę z silnymi konarami. Owocuje na krótkopędach i pędach średniej długości. Odmiana jest tolerancyjna na szarkę i mato wrażliwa na moniliozę. Obcopylna, dobrymi zapylaczami są dla niej np.: te o podobnym terminie kwitnienia, Ulena, Stanley i Anna Späth. Owoc duży, owalny, o średniej masie ponad 75 g, niekiedy osiąga masę ponad 100 g. Skórka gładka, ciemnoniebieska, pokryta nalotem woskowym. Miąższ żółto zielonkawy, zwarty, soczysty o przyjemnym smaku. Pestka mała, stosunkowo łatwo oddzielająca się od miąższu. Owoce uzyskują dojrzałość zbiorczą w końcu lipca lub na początku sierpnia. Drzewa owocują raczej corocznie i dość regularnie. Odmiana polecana w Rumunii do uprawy towarowej. W Polsce jest na etapie badań.
Avalon
Nowa odmiana angielska otrzymana jako siewka z wolnego zapylenia śliwy 'Reeves'. Do uprawy w Anglii została wprowadzona w 1989 roku. Jest obcopylna, a dobrym zapylaczem może być dla niej np. śliwa 'Valor'. Owoce są duże, o masie około 55 g, bardzo atrakcyjne ze skórką w kolorze różowobordowym. Dojrzewają w końcu sierpnia i nadają się głównie do spożycia w stanie świeżym. Odmiana ta nie jest jeszcze znana w Polsce, ale warto ją poznać bliżej, ponieważ jest bardzo atrakcyjną śliwą deserową, popularną w krajach skandynawskich. Wiosną 2006 roku została włączona do szczegółowych badań odmianowych prowadzonych w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa.
Edda
Nowa odmiana wyhodowana w Sadowniczej Stacji Doświadczalnej Ullenswang w Norwegii. Jest krzyżówką śliw 'Car' x 'Brzoskwiniowa'. Drzewo tworzy wyniosłą koronę i jest bardzo plenne. Wytrzymałość na mróz średnia. Młode pędy są często atakowane przez pordzewiacza śliwowego. Odmiana obcopylna. Owoce są średniej wielkości, o masie około 32 g, owalne, lekko spłaszczone. Skórka gruba, bordowoczerwona z odcieniem brązu, pokryta obfitym nalotem woskowym. W pełnej dojrzałości może osiągać barwę prawie niebieską. Miąższ soczysty, słodki i aromatyczny. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąższu. Dojrzewanie owoców przypada zwykle około 5-10 sierpnia (podobnie jak śliwy 'Opal') lub kilka dni wcześniej.
Edda jest coraz bardziej popularna w krajach skandynawskich. Wiosną 2006 roku została włączona do ścisłych badań odmianowych Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach.
Excalibur
Nowa odmiana angielska. Jest siewką otrzymaną w wyniku wolnego zapylenia śliwy 'Cox's Emperor'. Do uprawy w Anglii zostata wprowadzona w 1989 roku. Drzewo kwitnie średnio wcześnie. Wymaga obcego zapylenia - dobrym zapylaczem jest 'Królowa Wiktoria'. Owoce o masie około 50 g mają bardzo atrakcyjną skórkę koloru różowobordowego. Pełną dojrzałość uzyskują na początku września. W Anglii i Skandynawii jej owoce są sprzedawane w supermarketach w jednostkowych opakowaniach i cieszą się tam dużym popytem konsumentów. W Polsce odmiana nie jest jeszcze poznana. Wiosną 2006 roku zostata włączona do ścisłych badań odmianowo-porównawczych.
Węgierka Zwykła
Odmiana bardzo stara o bliżej nieokreślonym rodowodzie. Wywodzi się prawdopodobnie z Azji Mniejszej, skąd w czasie wojen i wędrówek dostata się do Europy. Na naszym kontynencie jest bardzo szeroko rozpowszechniona. Do Polski przywędrowała najprawdopodobniej z Węgier i stąd pochodzi jej polska nazwa. Szczególnie dużo jej drzew sadzono do niedawna na Podkarpaciu. W obrębie tej odmiany występuje wiele typów, o różnej porze dojrzewania owoców oraz ich wartości. Drzewo 'Węgierki Zwykłej' rośnie średnio silnie. W pierwszych latach po posadzeniu tworzy stożkowatą koronę, która później staje się kulista, umiarkowanie zagęszczona. W okres owocowania wchodzi dość późno, zwykle w 4-5 roku po posadzeniu. Po wejściu w owocowanie plonuje corocznie i przeważnie średnio obficie. Na dobrym stanowisku, tj. na żyznej glebie z dużą zawartością próchnicy i bogatej w wodę, może owocować bardzo obficie. Kwitnie bardzo późno. Odmiana samopłodna, nie wymaga obcego zapylenia. Drzewo jest średnio wytrzymałe na mróz, odporne na brunatną zgniliznę drzew pestkowych, ale bardzo wrażliwe na szarkę. Zależnie od typu 'Węgierki Zwykłej' i stanowiska na którym rośnie drzewo, owoce dojrzewają od połowy września do końca października. Na zdrowym drzewie (wolnym od szarki) owoce mogą być pozostawione długo, gdyż nie gniją i nie opadają, lecz nabierają aromatu i stają się coraz smaczniejsze. Owoce są średniej wielkości lub małe, o masie około 20 g, owalne, jajowate. Szypułka średniej grubości, dość krótka. Skórka brązowogranatowa, a w petnej dojrzałości granatowa, pokryta gęstym, białawym nalotem i drobnymi, brunatnymi cętkami (fot. 31). Miąższ, zależnie od typu, stanu dojrzałości oraz stanowiska, ma barwę od zielonożółtej po żółtą, złotożółtą, a nawet pomarańczową. Jest jędrny, ścisły, a równocześnie soczysty, aromatyczny, bardzo smaczny. Szczególnie smaczne są owoce, które bardzo długo pozostają na drzewie i u których przy szypułce zaczyna marszczyć się skórka. Miąższ łatwo oddziela się od pestki. Pestka średniej wielkości, wąskoeliptyczna, wydłużona, na obu końcach ostro zakończona, o dość gładkiej powierzchni. 'Węgierka Zwykła' to odmiana o smacznych owocach, bardzo dobrych do bezpośredniego spożycia i do przerobu, szczególnie na susz, powidła i na śliwowicę. Wartość odmiany obniża jednak duża wrażliwość na szarkę. Dlatego uprawa jej ogranicza się tylko do rejonów niezagrożonych tą chorobą. Drzewa 'Węgierki Zwykłej', znajdujące się jeszcze w uprawie, często różnią się między sobą plennością, podatnością na choroby i szkodniki, a także jakością owoców. Ze względu na to w wielu krajach prowadzone są prace selekcyjne w obrębie drzew tej odmiany.
Reevs
Jest siewką z wolnego zapylenia śliwy 'Brzoskwiniowa'. Do uprawy wprowadzona w 1940 roku. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie. Kwitnie późno. W dostępnej literaturze brak jest informacji, czy jest to odmiana obcopylna czy samopłodna. Owoce są duże, o przeciętnej masie około 60 g, skórka ma bardzo atrakcyjną, jaskrawą barwę. Nieco ciemniejsza od odmiany Brzoskwiniowa. Miąższ jest żółtopomarańczowy i bardzo smaczny. Dojrzewanie owoców na przełomie sierpnia i września.'Reeves' jest odmianą cenioną w krajach skandynawskich. Cieszy się tam dużym uznaniem konsumentów.
Ulubiona Zmljewa
Odmiana pozyskana kilka lat temu do skierniewickiej kolekcji śliw z Ukrainy. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, ma pokrój korony zbliżony wyglądem do tego u odmian typu renkloda. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce duże, o masie powyżej 50 g, lekko wydłużone i zwężone na końcach. Skórka zielonożółta, cienka. Miąższ żółty, bardzo smaczny, galaretowaty. Pestka mała, łatwo oddziela się od miąższu. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą pod koniec trzeciej dekady sierpnia. Dotychczasowe obserwacje drzew prowadzone w obrębie kolekcji w Skierniewicach pokazują, że będzie to jedna z atrakcyjniejszych odmian śliw o tym okresie dojrzewania. Zwraca na siebie uwagę zarówno charakterystycznym kształtem owoców, jak i smakowitością oraz strukturą miąższu.
Kometa Rannaja
Owoc kształtem i kolorem przypomina zwykłą Kometę. Jest jednak większy i dochodzi kilka dni wcześniej.
Top Hit
Nowa odmiana niemiecka otrzymana na Uniwersytecie Geisenheim ze skrzyżowania śliw 'Cacanska Najbolja' x 'President'. Drzewo rośnie silnie, tworzy rozłożystą koronę. Dość wcześnie wchodzi w okres owocowania i dobrze plonuje. Kwiaty i owoce zawiązuje na pędach starszych niż jednoroczne. Według opinii hodowcy jest wytrzymałe na mróz i tolerancyjne na szarkę. Odmiana częściowo samopłodna. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce dość duże, lekko wydłużone o masie 50-70 g. Skórka ciemnofioletowa, pokryta szarym nalotem. Miąższ zielonkawożółty, smaczny. Pestka mała, dobrze oddziela się od miąższu. Dojrzewanie owoców przypada w końcu września, ale mogą one długo wisieć na drzewie, nie przejrzewają i nie opadają. Nadają się do długotrwałego przechowywania w chłodni. Top Hit jest bardzo atrakcyjną odmianą, tolerancyjną wobec szarki. Owoce niezbyt wrażliwe na moniliozę. Będzie się nadawać prawdopodobnie do uprawy towarowej i amatorskiej, nawet w rejonach zagrożonych przez szarkę.
Kalipso
Nowa odmiana hodowli polskiej. Jest mieszańcem śliw 'Cacanska Lepotica' x 'Opal' otrzymanym przez T. Jakubowskiego w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Wyselekcjonowano ją z licznej populacji siewek w roku 2000. Drzewo prawdopodobnie o dużej wytrzymałości na mróz. Rośnie umiarkowanie silnie, tworzy średnio zagęszczoną koronę, o konarach wzniesionych ku górze. Kwitnie średnio wcześnie. Nie są jeszcze rozpoznane stosunki zapylania u tej śliwy, prawdopodobnie jest to odmiana samopłodna. Owoce o masie 30-40 g, szerokoowalne. Swym wyglądem przypominają śliwę 'Cacanska Lepotica'. Skórka niebieskofioletowa, pokryta jest intensywnym, szarym nalotem woskowym (fot. 46). Miąższ początkowo żółty, a u owoców dojrzałych - pomarańczowożółty, zwarty, soczysty. Smakiem przypomina owoc śliwy 'Opal'. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąższu. Owoce dojrzewają najczęściej na przełomie lipca i sierpnia. Ze wstępnych obserwacji wynika, że jest to odmiana bardzo plenna, wytrzymała na mróz i tolerancyjna na szarkę. Śliwa 'Kalipso' została też wpisana przez hodowcę do Księgi Ochrony Wyłącznego Prawa. Jej rozmnażanie będzie możliwe po wykupieniu licencji.
Owoc : duży, owalny o masie 50–70 g. Skórka różowoczerwona, pokryta jasnym nalotem i usiana licznymi, jasnobrązowymi cętkami. Miąższ barwy pomarańczowej, jędrny, słodkokwaskowaty, smaczny, łatwo oddziela się od pestki.
Miejsce wyhodowania : Szwecja
Pochodzenie : Giant x Yakima
Wzrost drzew : średnio silny
Zapylacze : Królowa Wiktoria
Odmiany zapylane : w badaniu
Dojrzałość zbiorcza : II dekada sierpnia
Wytrzymałość na mróz: duża
podatność na choroby: tolerancyjna na szarkę
Przydatność owoców: deserowa.
Amers
Miejsce wyhodowania: USA
Pochodzenie:: Standard x Stanley
Wzrost: krzewo rośnie średnio silnie, tworzy dość luźną kulisto stożkowatą koronę.
Zapylacze: Bluefre, Stanley, Empress.
Odmiany zapylane: 'Herman', 'President'.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu, plonuje regularnie, obficie.
Owoce: owoce duże (50-60 g), owalne, lekko spłaszczone. Skórka fioletowoniebieska lub bordowoniebieska, pokryta jasnym nalotem woskowym. Miąższ pomarańczowożółty, dość jędrny, smaczny, bardzo dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: owoce dojrzewają w pierwszej połowie września.
Wytrzymałość na mróz: dość duża.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę, średnio wrażliwa na moniliozę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.
Cacańska Rana
Miejsce wyhodowania: Jugosławia (obecnie - Serbia)
Pochodzenie:: Węgierka Wangenheima x Węgierka Pożegacza
Wzrost: drzewo rośnie silnie lub średnio silnie, tworzy rzadką, rozłożystą koronę.
Zapylacze: Ruth Gerstetter, Cacanska Lepotica®, Empress.
Odmiany zapylane: Węgierka Dąbrowicka.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi dość późno - najczęściej w trzecim, czwartym roku po posadzeniu.
Owoce: duży (35-45 g), jajowaty. Skórka ma atrakcyjną różowofioletową barwę i całą jej powierzchnię pokrywa gęsty, jasnoniebieski nalot woskowy. Miąższ zielonożółty, smaczny. W owocach bardzo dojrzałych staje się mączysty i mniej smaczny. Bardzo dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: na przełomie lipca i sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: średnia. Kwiaty wrażliwe na przymrozki.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa
Diana
Miejsce wyhodowania : Rumunia
Pochodzenie : Renkloda Althana x Early Rivers
Wzrost : średnio silny
Zapylacze : Stanley, Bluefre, Valor, Oneida
Odmian zapylane : w badaniu
Dojrzałość zbiorcza : III dekada lipca
Wytrzymałość na mróz: mała do średniej
podatność na choroby: średnio wrażliwa na szarkę
Przydatność owoców: deserowa.
Owoc : średniej wielkości lub duży. Skórka niebiesko granatowa, pokryta gęstym, jasnoszarym nalotem. Miąższ białawożółty,soczysty, szklisty, smaczny. Łatwo oddziela się od pestki.
Elena®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Węgierka Włoska x Stanley
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy luźną, nieregularną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi 3-4 roku po posadzeniu, owocuje obficie i regularnie.
Owoce: średniej wielkości (30-32 g), wydłużony, podzielony dość głębokim szwem dzielącym owoc na dwie nie zawsze równe części. Skórka ciemnoniebieska, pokryta jasnym nalotem. Miąższ zielonkawożółty, ścisły, z dużą zawartością cukrów, średnio dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: koniec września lub początek października, zależnie od warunków klimatycznych.
Wytrzymałość na mróz: mała do średniej.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę. Podatność na inne choroby jeszcze nie poznana.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.
Gauota
Jest odmianą śliwy japońskiej, bliżej nieznanego pochodzenia. Prawdopodobnie pochodzi z Rosji lub Ukrainy. Drzewo rośnie średnio silnie, ma wyniosły pokrój korony. Podobnie jak inne odmiany śliwy japońskiej kwitnie wcześnie. Stosunki zapylania nie są jeszcze poznane. W okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu. Owocuje średnio obficie, owoce zawiązuje głównie na pędach dwu lub trzyletnich. Owoce są duże, okrągłe lub lekko wydłużone - średnia szerokość owocu 49 mm, a wysokość 50 mm. Skórka jasnożółta z czerwonobordowym rumieńcem i wyraźnym nalotem woskowym. Miąższ kremowy, słodki, dość zwarty i bardzo smaczny. Pestka mata, prawie okrągta, stosunkowo dobrze oddziela się od miąższu. Szyputka krótka, tatwo odrywa się od miąższu. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w podobnym terminie co 'Kometa'. Są duże, atrakcyjne, dojrzewają równomiernie i po uzyskaniu pełnej dojrzałości zwykle nie opadają z drzewa.
Haganta(S1)
Nowa, perspektywiczna odmiana niemiecka, wyhodowana przez W. Hartmanna na Uniwersytecie Hohenheim w Stuttgarcie, w wyniku skrzyżowania śliw 'Cacanska Najbolja' x 'Valor'. Drzewo jest wytrzymałe na mróz. Rośnie średnio silnie, ma lekko zwisające konary z licznymi krótkopędami owo-conośnymi. Korona ma zwarty pokrój i jest tatwa do formowania. Drzewo jest średnio wrażliwe na szarkę. Na owocach objawy choroby praktycznie nie występują, ale na chorych drzewach śliwki wcześniej dojrzewają i opadają. 'Haganta' jest częściowo samoptodna, ale lepiej plonuje po zapyleniu krzyżowym. Drzewo kwitnie średnio wcześnie. Dobrymi zapylaczami są: 'Cacanska Lepotica', 'Katinka', 'Hanita'. Odmiana bardzo plenna, wcześnie wchodzi w okres owocowania, owocuje corocznie. Dojrzewanie owoców przypada od końca września do potowy października, w zależności od warunków klimatycznych.Owoce są duże i bardzo atrakcyjne, o masie 50-80 g. Skórka dość gruba o ciemnogranatowym zabarwieniu, pokryta gęstym nalotem woskowym i licznymi, jasnymi cętkami (fot. 42). Cecha ta pochodzi prawdopodobnie od śliwy 'Valor'. Miąższ jest żótty, a w petnej dojrzałości pomarańczowy, zwarty i soczysty. Łatwo oddziela się od pestki. 'Haganta' znajduje się w badaniach odmianowo-porównawczych Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Jest odmianą bardzo interesującą. Owoce są wyjątkowo smaczne. Ich ekstrakt zawiera corocznie ponad 18% cukrów. W Polsce śliwa ta będzie prawdopodobnie przydatna do zakładania intensywnych sadów towarowych, zwłaszcza w rejonach niezagrożonych szarką.
Hanita
Nowa odmiana wyhodowana w Niemczech przez skrzyżowanie śliw 'President' x 'Auerbacher'. Plonuje umiarkowanie obficie i corocznie. Odmiana samopłodna i prawdopodobnie tolerancyjna na szarkę. Dojrzewanie owoców przypada na przetom sierpnia i września, prawie równocześnie ze śliwą 'Cacanska Najbolja', dla której 'Hanita' może stanowić konkurencję ze względu na bardzo dobry smak owoców. Owoce typu węgierki są średniej wielkości lub duże, o masie okoto 35 g, wydłużone. Skórka niebieskogranatowa, pokryta jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żóttopomarańczowy, zwarty, soczysty, z dużą zawartością cukrów, bogatym aromatem, bardzo smaczny. W Polsce 'Hanita' jest prawnie chroniona. Jej wartość gospodarczą w naszych warunkach klimatycznych zweryfikowano pozytywnie. Nadaje się do sadów różnego typu. Owoce są spożywane w stanie świeżym oraz mogą być przeznaczane do przetwórstwa.
Jojo®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Ortenauer x Stanley
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie lub silnie.
Zapylacze: nieznane
Odmiany zapylane: nieznane
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu, owocuje obficie i regularnie.
Owoce: średniej wielkości lub duży (ok. 40-45 g), wydłużony. Skórka ciemnofioletowa, pokryta jasnoniebieskim nalotem. Miąższ dość twardy, soczysty, średnio smaczny dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: przełom sierpnia i września.
Wytrzymałość na mróz: nieznana.
Podatność na choroby: pierwsza odmiana śliw uważana przez hodowców za całkowicie odporną na szarkę, dość podatna na choroby grzybowe.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.
Katinka®
Miejsce wyhodowania: Niemcy
Pochodzenie:: Ortenauer x Ruth Gerstetter
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy dość luźną, kulistą koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje obficie i regularnie.
Owoce: mały lub średniej wielkości (20-28 g). Kształtem przypomina owoc węgierki. Skórka bordowoniebieska, a u owoców mocno dojrzałych - prawie granatowa. Miąższ zwarty, żółty lub pomarańczowożółty, z dużą zawartością cukrów, bardzo smaczny. Wyjątkowo łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: trzecia dekada lipca lub przełom lipca i sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa
Nectavit®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie słabiej niż odmiana macierzysta, tworzy kształtną koronę z szerokimi kątami rozwidleń.
Zapylacze: Promis®, Tolar®, Węgierka Zwykła. Odmiana częściowo samopłodna.
Odmiany zapylane: Promis®, Tolar®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 2-3 roku po posadzeniu. Plonuje corocznie, bardzo obficie.
Owoce: węgierka średniej wielkości (ok. 20 g). Kształt owalny, symetryczny. Skórka fioletowoniebieska, w pełnej dojrzałości granatowa, pokryta intensywnym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ zielonkawożółty, a u owoców dojrzałych - żółty, dość jędrny, soczysty, aromatyczny. Łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, ale najczęściej na przełomie września i października.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: mniej podatna na szarkę niż Węgierka Zwykła, mało podatna na choroby grzybowe.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.
Promis®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie podobnie jak odmiana macierzysta - Węgierka Zwykła. Konary średniej grubości, wzniesione do góry .
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Tolar®, Nectavit®.
Plonowanie: owocować zaczyna w 2-4 roku po posadzeniu. Plonuje obficie i regularnie.
Owoce: typowa węgierka, średniej wielkości (ok. 20 g) Kształt jajowaty, lekko asymetryczny. Skórka brązowoniebieska, w pełnej dojrzałości granatowa, pokryta gęstym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żółty, dość jędrny, soczysty, aromatyczny, bardzo smaczny, o wysokiej cukrów. Bardzo łatwo oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, ale najczęściej w końcu września.
Wytrzymałość na mróz: dość duża
Podatność na choroby: na szarkę mniej podatna niż Węgierka Zwykła.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, na susz.
Tolar®
Miejsce wyhodowania: Polska
Pochodzenie:: klon Węgierki Zwykłej
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy kulistą umiarkowanie zagęszczoną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Promis®,Nectavit®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi w 3-4 roku po posadzeniu, plonuje obficie i regularnie.
Owoce: jest typową węgierką, średniej wielkości (20-21 g), Kształt wydłużony, symetryczny. Owoc pokryty jest obfitym jasnoniebieskim nalotem. Miąższ żółty lub żółtopamarańczowy, ścisły, o wysokim poziomie cukrów. Pestka bardzo łatwo oddziela się od miąższu.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, najczęściej w trzeciej dekadzie września.
Wytrzymałość na mróz: średnia
Podatność na choroby: na szarkę drzewo mniej podatne niż 'Węgierka Zwykła', dość wrażliwe na torbiel śliw, na inne choroby - mało podatne.
Przydatność owoców: deserowa, przetwórcza, susz.
Vision
Jest odmianą późnej pory dojrzewania otrzymaną w Stacji Hodowli Roślin Sadowniczych w Vmeland, w Kanadzie, w wyniku skrzyżowania odmian 'Pacific' x 'Albion'. Jest wytrzymałe na mróz i niepodatne na choroby. Owoce osiągają duże rozmiary - ich średnia masa w dobrych warunkach glebowych wynosi około 70 g. Mają charakterystyczny sercowaty kształt -są wydłużone, szerokie przy szypułce i wyraźnie zwężają się w części przywierzchołkowej. Skórka fioletowo niebieska z nalotem. Miąższ żółty, średnio twardy, łatwo odchodzący od pestki, bardzo słodki i soczysty. Dojrzewanie owoców przypada w końcu września lub na początku października, zależnie od warunków klimatycznych. Na podstawie pozytywnych wyników badań śliwa 'Vision' w roku 2005 została wpisana do Krajowego Rejestru Odmian. Jest śliwą o atrakcyjnych, deserowych owocach. W doświadczeniach w ISK żadne z drzew nie wykazywało dotychczas symptomów szarki
Cacańska Lepotica
Miejsce wyhodowania: Jugosławia (obecnie Serbia)
Pochodzenie:: Węgierka Wangenheima x Węgierka Pożegacza
Wzrost: drzewo rośnie średnio silnie, tworzy kształtną, zwartą i dobrze ulistnioną koronę.
Zapylacze: odmiana samopłodna.
Odmiany zapylane: Herman, Cacanska Rana®, Katinka®, Hanita®.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje bardzo dobrze, regularnie.
Owoce: średniej wielkości lub duży (ok. 40 g). Skórka ciemnogranatowa, pokryta obfitym jasnoniebieskim nalotem. Owoce pięknie wybarwiają się zanim jeszcze osiągną pełną dojrzałość. Miąższ zielonożółty, dość jędrny, soczysty, smaczny.
Dojrzałość zbiorcza: zależy od warunków klimatycznych, najczęściej przypada około 10 sierpnia.
Wytrzymałość na mróz: średnia.
Podatność na choroby: odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby.
Przydatność owoców: deserowa i przetwórcza.
Casselman
Drzewo rośnie dość silnie, ma wyniosły pokrój korony. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce są owalne, o masie około 75-80 g. Skórka cienka, bordowoczerwona, pokryta lekkim nalotem woskowym. Miąższ żółty, dość zwarty. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą najczęściej w drugiej dekadzie września. Są duże, pięknie jednolicie wybarwione i wyglądają bardzo atrakcyjnie. Odmiana plenna, wierna w owocowaniu, mało podatna na choroby bakteryjne.
Oneida
d. z. - koniec września odmiana późna, obcopylna w.sz. średnia, poch. USA. Drzewo rośnie silnie, tworzy zwartą koronę, wytrzymałe na mróz. W okres owocowania wchodzi w 4. roku po posadzeniu plonuje corocznie i dość obficie. Owoc duży, owalny, asymetryczny, różowofioletowy, pokryty niebieskim nalotem. Owoce bardzo smaczne, deserowe i przetwórcze. Odmiana przydatna do zakładania sadów towarowych w cieplejszych rejonach kraju, o małym zagrożeniu szarką.
President
Miejsce wyhodowania: Anglia
Pochodzenie:: nieznane
Wzrost: drzewo rośnie silnie. Początkowo tworzy dość wąską koronę, o konarach wzniesionych do góry. Po wejściu w okres owocowania korona staje się rozłożysta.
Zapylacze: Stanley, Amers
Odmiany zapylane: Ruth Gerstetter, Sultan, Empress,Bluefre.
Plonowanie: w okres owocowania wchodzi wcześnie, plonuje bardzo dobrze i corocznie.
Owoce: duży (50-60 g), owalny. Skórka bordo, w cieplejsze lata bordofioletowa lub prawie granatowa. Miąższ dojrzałego owocu żółtozielony lub żółty, dość zwarty. Dość dobrze oddziela się od pestki.
Dojrzałość zbiorcza: w lata o typowym przebiegu wegetacji na przełomie września i października.
Wytrzymałość na mróz: duża
Podatność na choroby: odmiana średnio wrażliwa na szarkę i mało podatna na choroby, z wyjątkiem moniliozy, na którą jest wrażliwa.
Przydatność owoców: deserowa
Presenta
Nowa, perspektywiczna odmiana otrzymana w 1981 roku w Niemczech przez skrzyżowania śliw 'Ortenauer' x 'President'. Drzewo jest wytrzymałe na mróz. Rośnie średnio silnie, tworzy regularną, niezbyt zagęszczoną koronę. W okres owocowania wchodzi w trzecim roku po posadzeniu i bardzo dobrze plonuje. Jest wytrzymałe na mróz i mato podatne na szarkę. Odmiana samopłodna. Kwitnie średnio późno. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają bardzo późno, tj. 2-3 tygodnie po owocach 'Węgierki Zwykłej', najczęściej w pierwszej dekady października. Dojrzałe owoce mogą stosunkowo długo wisieć na drzewie, nie opadają i nie miękną. Owoce są średniej wielkości, o masie 35-50 g, wydłużone. Skórka bordowogranatowa, a u dobrze dojrzałych owoców - granatowa, pokryta szarym nalotem. Miąższ bardzo twardy (nawet u owoców dojrzałych), żółty, z wyjątkowo dużą zawartością ekstraktu. Smakiem przypomina owoc 'Węgierki Zwykłej'. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąższu. 'Presenta' jest w Niemczech odmianą chronioną patentem. Z obserwacji prowadzonych w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa wynika, że jest to odmiana atrakcyjna ze względu na bardzo późną porę dojrzewania owoców, tolerancję wobec szarki i wspaniałych właściwościach przetwórczych i smakowych.
Valcean
Odmiana rumuńska wyselekcjonowana w Stacji Doświadczalnej Valcea. Do produkcji wdrożona w 1990 roku. Jej rodowód jest nieznany. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, tworzy koronę z silnymi konarami. Owocuje na krótkopędach i pędach średniej długości. Odmiana jest tolerancyjna na szarkę i mato wrażliwa na moniliozę. Obcopylna, dobrymi zapylaczami są dla niej np.: te o podobnym terminie kwitnienia, Ulena, Stanley i Anna Späth. Owoc duży, owalny, o średniej masie ponad 75 g, niekiedy osiąga masę ponad 100 g. Skórka gładka, ciemnoniebieska, pokryta nalotem woskowym. Miąższ żółto zielonkawy, zwarty, soczysty o przyjemnym smaku. Pestka mała, stosunkowo łatwo oddzielająca się od miąższu. Owoce uzyskują dojrzałość zbiorczą w końcu lipca lub na początku sierpnia. Drzewa owocują raczej corocznie i dość regularnie. Odmiana polecana w Rumunii do uprawy towarowej. W Polsce jest na etapie badań.
Avalon
Nowa odmiana angielska otrzymana jako siewka z wolnego zapylenia śliwy 'Reeves'. Do uprawy w Anglii została wprowadzona w 1989 roku. Jest obcopylna, a dobrym zapylaczem może być dla niej np. śliwa 'Valor'. Owoce są duże, o masie około 55 g, bardzo atrakcyjne ze skórką w kolorze różowobordowym. Dojrzewają w końcu sierpnia i nadają się głównie do spożycia w stanie świeżym. Odmiana ta nie jest jeszcze znana w Polsce, ale warto ją poznać bliżej, ponieważ jest bardzo atrakcyjną śliwą deserową, popularną w krajach skandynawskich. Wiosną 2006 roku została włączona do szczegółowych badań odmianowych prowadzonych w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa.
Edda
Nowa odmiana wyhodowana w Sadowniczej Stacji Doświadczalnej Ullenswang w Norwegii. Jest krzyżówką śliw 'Car' x 'Brzoskwiniowa'. Drzewo tworzy wyniosłą koronę i jest bardzo plenne. Wytrzymałość na mróz średnia. Młode pędy są często atakowane przez pordzewiacza śliwowego. Odmiana obcopylna. Owoce są średniej wielkości, o masie około 32 g, owalne, lekko spłaszczone. Skórka gruba, bordowoczerwona z odcieniem brązu, pokryta obfitym nalotem woskowym. W pełnej dojrzałości może osiągać barwę prawie niebieską. Miąższ soczysty, słodki i aromatyczny. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąższu. Dojrzewanie owoców przypada zwykle około 5-10 sierpnia (podobnie jak śliwy 'Opal') lub kilka dni wcześniej.
Edda jest coraz bardziej popularna w krajach skandynawskich. Wiosną 2006 roku została włączona do ścisłych badań odmianowych Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach.
Excalibur
Nowa odmiana angielska. Jest siewką otrzymaną w wyniku wolnego zapylenia śliwy 'Cox's Emperor'. Do uprawy w Anglii zostata wprowadzona w 1989 roku. Drzewo kwitnie średnio wcześnie. Wymaga obcego zapylenia - dobrym zapylaczem jest 'Królowa Wiktoria'. Owoce o masie około 50 g mają bardzo atrakcyjną skórkę koloru różowobordowego. Pełną dojrzałość uzyskują na początku września. W Anglii i Skandynawii jej owoce są sprzedawane w supermarketach w jednostkowych opakowaniach i cieszą się tam dużym popytem konsumentów. W Polsce odmiana nie jest jeszcze poznana. Wiosną 2006 roku zostata włączona do ścisłych badań odmianowo-porównawczych.
Węgierka Zwykła
Odmiana bardzo stara o bliżej nieokreślonym rodowodzie. Wywodzi się prawdopodobnie z Azji Mniejszej, skąd w czasie wojen i wędrówek dostata się do Europy. Na naszym kontynencie jest bardzo szeroko rozpowszechniona. Do Polski przywędrowała najprawdopodobniej z Węgier i stąd pochodzi jej polska nazwa. Szczególnie dużo jej drzew sadzono do niedawna na Podkarpaciu. W obrębie tej odmiany występuje wiele typów, o różnej porze dojrzewania owoców oraz ich wartości. Drzewo 'Węgierki Zwykłej' rośnie średnio silnie. W pierwszych latach po posadzeniu tworzy stożkowatą koronę, która później staje się kulista, umiarkowanie zagęszczona. W okres owocowania wchodzi dość późno, zwykle w 4-5 roku po posadzeniu. Po wejściu w owocowanie plonuje corocznie i przeważnie średnio obficie. Na dobrym stanowisku, tj. na żyznej glebie z dużą zawartością próchnicy i bogatej w wodę, może owocować bardzo obficie. Kwitnie bardzo późno. Odmiana samopłodna, nie wymaga obcego zapylenia. Drzewo jest średnio wytrzymałe na mróz, odporne na brunatną zgniliznę drzew pestkowych, ale bardzo wrażliwe na szarkę. Zależnie od typu 'Węgierki Zwykłej' i stanowiska na którym rośnie drzewo, owoce dojrzewają od połowy września do końca października. Na zdrowym drzewie (wolnym od szarki) owoce mogą być pozostawione długo, gdyż nie gniją i nie opadają, lecz nabierają aromatu i stają się coraz smaczniejsze. Owoce są średniej wielkości lub małe, o masie około 20 g, owalne, jajowate. Szypułka średniej grubości, dość krótka. Skórka brązowogranatowa, a w petnej dojrzałości granatowa, pokryta gęstym, białawym nalotem i drobnymi, brunatnymi cętkami (fot. 31). Miąższ, zależnie od typu, stanu dojrzałości oraz stanowiska, ma barwę od zielonożółtej po żółtą, złotożółtą, a nawet pomarańczową. Jest jędrny, ścisły, a równocześnie soczysty, aromatyczny, bardzo smaczny. Szczególnie smaczne są owoce, które bardzo długo pozostają na drzewie i u których przy szypułce zaczyna marszczyć się skórka. Miąższ łatwo oddziela się od pestki. Pestka średniej wielkości, wąskoeliptyczna, wydłużona, na obu końcach ostro zakończona, o dość gładkiej powierzchni. 'Węgierka Zwykła' to odmiana o smacznych owocach, bardzo dobrych do bezpośredniego spożycia i do przerobu, szczególnie na susz, powidła i na śliwowicę. Wartość odmiany obniża jednak duża wrażliwość na szarkę. Dlatego uprawa jej ogranicza się tylko do rejonów niezagrożonych tą chorobą. Drzewa 'Węgierki Zwykłej', znajdujące się jeszcze w uprawie, często różnią się między sobą plennością, podatnością na choroby i szkodniki, a także jakością owoców. Ze względu na to w wielu krajach prowadzone są prace selekcyjne w obrębie drzew tej odmiany.
Reevs
Jest siewką z wolnego zapylenia śliwy 'Brzoskwiniowa'. Do uprawy wprowadzona w 1940 roku. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie. Kwitnie późno. W dostępnej literaturze brak jest informacji, czy jest to odmiana obcopylna czy samopłodna. Owoce są duże, o przeciętnej masie około 60 g, skórka ma bardzo atrakcyjną, jaskrawą barwę. Nieco ciemniejsza od odmiany Brzoskwiniowa. Miąższ jest żółtopomarańczowy i bardzo smaczny. Dojrzewanie owoców na przełomie sierpnia i września.'Reeves' jest odmianą cenioną w krajach skandynawskich. Cieszy się tam dużym uznaniem konsumentów.
Ulubiona Zmljewa
Odmiana pozyskana kilka lat temu do skierniewickiej kolekcji śliw z Ukrainy. Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, ma pokrój korony zbliżony wyglądem do tego u odmian typu renkloda. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce duże, o masie powyżej 50 g, lekko wydłużone i zwężone na końcach. Skórka zielonożółta, cienka. Miąższ żółty, bardzo smaczny, galaretowaty. Pestka mała, łatwo oddziela się od miąższu. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą pod koniec trzeciej dekady sierpnia. Dotychczasowe obserwacje drzew prowadzone w obrębie kolekcji w Skierniewicach pokazują, że będzie to jedna z atrakcyjniejszych odmian śliw o tym okresie dojrzewania. Zwraca na siebie uwagę zarówno charakterystycznym kształtem owoców, jak i smakowitością oraz strukturą miąższu.
Kometa Rannaja
Owoc kształtem i kolorem przypomina zwykłą Kometę. Jest jednak większy i dochodzi kilka dni wcześniej.
Top Hit
Nowa odmiana niemiecka otrzymana na Uniwersytecie Geisenheim ze skrzyżowania śliw 'Cacanska Najbolja' x 'President'. Drzewo rośnie silnie, tworzy rozłożystą koronę. Dość wcześnie wchodzi w okres owocowania i dobrze plonuje. Kwiaty i owoce zawiązuje na pędach starszych niż jednoroczne. Według opinii hodowcy jest wytrzymałe na mróz i tolerancyjne na szarkę. Odmiana częściowo samopłodna. Kwitnie średnio wcześnie. Owoce dość duże, lekko wydłużone o masie 50-70 g. Skórka ciemnofioletowa, pokryta szarym nalotem. Miąższ zielonkawożółty, smaczny. Pestka mała, dobrze oddziela się od miąższu. Dojrzewanie owoców przypada w końcu września, ale mogą one długo wisieć na drzewie, nie przejrzewają i nie opadają. Nadają się do długotrwałego przechowywania w chłodni. Top Hit jest bardzo atrakcyjną odmianą, tolerancyjną wobec szarki. Owoce niezbyt wrażliwe na moniliozę. Będzie się nadawać prawdopodobnie do uprawy towarowej i amatorskiej, nawet w rejonach zagrożonych przez szarkę.
Kalipso
Nowa odmiana hodowli polskiej. Jest mieszańcem śliw 'Cacanska Lepotica' x 'Opal' otrzymanym przez T. Jakubowskiego w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Wyselekcjonowano ją z licznej populacji siewek w roku 2000. Drzewo prawdopodobnie o dużej wytrzymałości na mróz. Rośnie umiarkowanie silnie, tworzy średnio zagęszczoną koronę, o konarach wzniesionych ku górze. Kwitnie średnio wcześnie. Nie są jeszcze rozpoznane stosunki zapylania u tej śliwy, prawdopodobnie jest to odmiana samopłodna. Owoce o masie 30-40 g, szerokoowalne. Swym wyglądem przypominają śliwę 'Cacanska Lepotica'. Skórka niebieskofioletowa, pokryta jest intensywnym, szarym nalotem woskowym (fot. 46). Miąższ początkowo żółty, a u owoców dojrzałych - pomarańczowożółty, zwarty, soczysty. Smakiem przypomina owoc śliwy 'Opal'. Pestka średniej wielkości, łatwo oddziela się od miąższu. Owoce dojrzewają najczęściej na przełomie lipca i sierpnia. Ze wstępnych obserwacji wynika, że jest to odmiana bardzo plenna, wytrzymała na mróz i tolerancyjna na szarkę. Śliwa 'Kalipso' została też wpisana przez hodowcę do Księgi Ochrony Wyłącznego Prawa. Jej rozmnażanie będzie możliwe po wykupieniu licencji.